Czy znacie jakąś książki o Japonii, a dokładniej o kulturze, życiu codziennym, zabytkach itp?

Tak~ ^^ Nie przeczytałam jej dalej całej, chociaż już od dawna mam u siebie na półce, ale już teraz mogę powiedzieć, że raczej warto, bo wydaje się być bardzo ciekawą książką. Na myśli mam "Świat z papieru i stali-Okruchy Japonii".

A ja ośmielę się polecić "Ulicę tysiąca kwiatów". Autorka: Gail Tsukiyama. Nie jest to opowieść współczesna, akcja rozpoczyna się w roku 1939 (do '66), ale ma w sobie magiczne COŚ. I opowiada o codziennym życiu i zwyczajach rodziny japońskiej. Zawiera mnóstwo tak zwanego kolorytu :)

Ja też mogę polecić Ulicę Tysiąca Kwiatów. Może nie ze względu na fabułę tyczącą się bohaterów ale opisy Japonii tamtych czasów czyta się bardzo przyjemnie ^^

świetną książką jest "japoński wachlarz" Joanny Bator.
Książka godna polecenia, czyta się ją jednym tchem. Ogólnie o Japonii i Japończykach. :)
W planach mam zamiar przeczytać "Tatami kontra krzesła" parę osób mi ją poleciło...

Ja bym poleciła jeszcze książkę pod tytułem ' Dyskretny urok Japonii / Gentle charm of Japan " Książka jest 'dwustronna' jedna część po Polsku a druga po Angielsku (treść ta sama ^^ dla tych co chcą przy okazji szlifować angielski - perfect ). Można się całkiem sporo z niej dowiedzieć. Nie jest to opowiadanie, każdy rozdział mówi o czymś innym ale wszystkie się wzajemnie przenikają tworząc całość.
Przymierzam się do zakupu kilku książek japońskich autorów i/lub/również książek o Japońskim folklorze.
Jestem bardzo ciekawa książki ' Listy do dzieci ' - Takashi'ego Nagai ( listy pisane na łożu śmierci przez japońskiego lekarza z Nagasaki, który zmarł na chorobę popromienną w 1951 r. Adresatami tych poruszających listów jest dwójka jego dzieci.) Może nie będzie to książka stricte o Japonii no ale :)

Hm. Czysto socjologicznych czy krajoznawczych książek o Japonii nie czytałam, ale jeśli chodzi o powieści bądź quasipowieści to polecam:
- Bezsenność w Tokio - opowieść Polaka, który spędził w Japonii 10 lat swego życia i przeżył naprawdę sporo ciekawych przygód. Można się zapoznać nieco z mentalnością tamtego społeczeństwa jak i "podziwiać" krajobrazy. :3
- Tatami kontra krzesła - quasipowieść/quasireportaż. Japonia oczami Polaka-japonisty, który w możliwie neutralny sposób opisuje prawie każdy aspekt życia w Japonii, od historii, wyglądu, poprzez jedzenie, wychowanie, stroje aż do nowoczesnych rozwiązań czy chorób społeczeństwa.
- Wyznania gejszy - nie do końca o Japonii, ale sporo ciekawostek się tam znajdzie :3

Już myślałam, że nikt nie polecił Bezsenność w Tokio i już miałam krzyczeć xD
Oczywiście - na każdej stronie książki prawie płacze ze śmiechu, czytałam ją ponad dwadzieścia razy - uwielbiam ją.
Dodatkowo Zagubieni w Tokio - można powiedzieć, że side story - nie tak śmieszna jak Bezsenność, raczej dedyktywistyczna, ale też dobra. Genialne są opisy pamiętnika - szczególnie opisy szkoły i jak to tam jest w Japonii. Bardzo dużo informacji.

No i Nowożytna historia Japonii - podchodziłam z dystansem, bo mówię sama historia - a gdzie tam! Warto przeczytać.

"Japonia daleka czy bliska..." autorstwa Ewy Kamler - Japonia oczami Polki w latach 70-80 (nie pamiętam dokładnie). Dzielna pani biolog wyjeżdża na stypendium prawie bez przygotowania - znalazła jedyny, stary przewodnik o Japonii. I pomimo różnic kulturowych świetnie sobie radzi. Aaa... książka nie jest poświęcona hodowli kijanek (nawet w połowie), zawiera głównie porównania Polski-Japonii i obserwacje.

"Japonia utracona" Alex Kerr. Amerykanin zakochany w Japonii. Opisuje swoją pasję i życie kulturą tradycyjną Japonii - haiku, teatr, antyki. Jankes opisał swoje nocne popijawy połączone z pisaniem haiku, remont starego domu na Shikoku tradycyjnymi metodami.

"Monstrum z wdziękiem" Olgierd Budrewicz - dziennikarz w Japonii lat 70-80. Mało aktualna, ale książka warta przeczytania bo zawiera w sobie opis rozkwitu kraju - co jak co ale wideokonferencje były standardem w tamtejszych konferencjach, a Europa nawet nie marzyła o PCtach.

"W Azji" Tiziano Terzaniego jest rozdział w którym opisuje swój pobyt w Japonii. Wywiad z szefem FANUC (fabryki robotów z siedzibą u podnóża Fuji) i żoną rosyjskiego szpiega oraz pielgrzymka na Fuji.
Reporter opisuje swoje przerażenie brakiem duchowości i refleksji w życiu Japończyków - wszędobylskie maszyny, tłoki w miastach, dystans między ludźmi...

Jeanne napisał:

Już myślałam, że nikt nie polecił Bezsenność w Tokio i już miałam krzyczeć xD
Oczywiście - na każdej stronie książki prawie płacze ze śmiechu, czytałam ją ponad dwadzieścia razy - uwielbiam ją.
.

Nic dodać, nic ująć. Naprawdę dobra książka, pisana dość lekkim językiem. Do tego tak humorystycznie, że nie raz popłaczesz się ze śmiechu. Czytałam ją chyba z 4 razy i wciąż nie mam dość. Dla kontrastu mogę dodać, że "Japoński Wachlarz" Joanny Bator również dobra książka, ale ja nie czytałam jej jednym tchem. Jest to raczej książka na raz. Nie wiem czy jeszcze kiedyś do niej wrócę.